By Ψέμα… Μια μικρή λέξη με τόσες παραλλαγές…Ψέματα διαχρονικά, από την εποχή του Αδάμ και της Εύας.
Ψέματα αθώα που τα λέμε για να προστατεύσουμε αγαπημένα μας πρόσωπα και να μην τα στενοχωρήσουμε. Ψέματα που λέμε από ευγένεια, χωρίς να τα εννοούμε, απλά και μόνο για να γίνουμε αρεστοί στον περίγυρό μας.
Ψέματα παρηγοριάς, για να τονώσουμε τη ψυχολογία κάποιου δικού μας που το χρειάζεται για να νιώσει καλύτερα και ας γνωρίζει ποια είναι η αλήθεια.
Ψέματα για να υποστηρίξουμε τον εαυτό μας, όταν η αποδοχή της αλήθειας μοιάζει ακατόρθωτη.
Θέλει τέχνη το ψέμα για να γίνει πιστευτό. Και εξάσκηση σε αυτή τη «τέχνη» για να καταφέρουμε το ψέμα να μοιάζει με αλήθεια.
Ας πάμε όμως στα σοβαρά ψέματα, σε αυτά που πληγώνουν. Σε αυτά που καταφεύγουμε από αδυναμία να προβάλλουμε την αλήθεια, να συγκρουστούμε μαζί της, να την αντιμετωπίσουμε κατάματα. Δειλία και αδυναμία δηλώνει το ψέμα, ποτέ θάρρος και αποφασιστικότητα να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.
Ακόμα και αν μας προσφέρει μια, στιγμιαία λύτρωση, κάποια στιγμή θα αναγκαστούμε να συγκρουστούμε με ο,τι τόσο έντεχνα κρύβουμε.
Και όταν κρυβόμαστε πίσω από ένα ψέμα, στηρίζουμε την ζωή μας σε «δεκανίκια», σε μια ψευδαίσθηση. Δειλιάζουμε να αντικρίσουμε κατάματα την πραγματικότητα καταφεύγοντας στην υπεκφυγή και την υποκρισία.
Ψεύτικες σχέσεις, φιλίες, έρωτες, αξίες, συναισθήματα.Ένας ατέρμονος φαύλος κύκλος που μας παρασύρει στη δίνη του, γιατί απλά αρνούμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη της ζωής μας και να στηρίξουμε με θάρρος τις επιλογές μας.
Ψέματα που έχτισαν φρούδες ελπίδες αντί να γκρεμίσουν χάρτινους πύργους με σαθρά θεμέλια. Ψέματα που πληγώνουν τους αποδέκτες τους με την ασχήμια τους.
Ψεύτικοι άνθρωποι που τους επιτρέπουμε να εισβάλλουν στη ζωή μας, να μας παραμυθιάζουν χωρίς να αντιδρούμε.
Ενδόμυχα γνωρίζουμε ποια είναι η αλήθεια,όμως μας «βολεύει» να ζούμε στο απατηλό σύννεφο του ψέματος.
Ψέματα που όταν ξεγυμνωθούν μας πικραίνουν, μας εξοργίζουν και κλονίζουν ανεπιστρεπτί την εμπιστοσύνη μας προς το άτομο που τα ξεστόμισε.
Όλοι μας κάποια στιγμή, για οποιοδήποτε λόγο θα καταφύγουμε στο ψέμα. Όλοι μας πέσαμε θύματα στην ψευδαίσθηση του ψέματος μη παραδεχόμενοι την ελευθερία της αλήθειας.
Με το ψέμα όμως πληρώνουμε και το αντίστοιχο τίμημα…την κενότητα της ψυχής μας που δεν γεμίζει με ροζ σύννεφα μιας δανεικής ευτυχίας…
Τελικά το ψέμα γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον μας πληγώνοντας εξίσου θύτη και θύμα.
Ας μη δεχόμαστε να γίνουμε θύματα στο ψέμα μιας εικονικής ζωής, αλλά και ας μη γινόμαστε και θύτες. Γιατί ψέμα στο ψέμα, τελικά μπλεκόμαστε σε έναν ιστό που δύσκολα ξεφεύγουμε με κίνδυνο να χάσουμε ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε : τον εαυτό μας και την αυτοεκτίμησή μας.
Ας μη ξεχνάμε πως η ζωή είναι οι επιλογές μας. Ας γεμίσουμε τη ζωή μας , τις σχέσεις μας, την καριέρα μας με το φως της αλήθειας.
Ποτέ δεν είναι αργά να αποδεχτούμε πως κανένα ψέμα δεν θα σου δώσει τίποτα παραπάνω από μια φευγαλέα ικανοποίηση.
Ας είναι η ζωή μας αληθινή, τόσο αληθινή ώστε να μοιάζει με το πιο όμορφο ψέμα…
Μαριάννα Μεταξά
Εκπαιδευτικός – Συγγραφέας
