By Ναι, είμαι και εγώ απο αυτές που ταλαιπωρήθηκαν απο την ακμή. Δεν είχα καθόλου στην εφηβεία, μόνο κάτι μικρά που έβγαζα κατά καιρούς. Και παρουσίασα όταν ήμουν κάπου 19-20 χρόνων.
Η αλήθεια είναι πως όταν ξεκίνησα να βγάζω τα πρώτα σπυράκια ακμής, δεν έδωσα τόση σημασία, παρόλο που πήγαινα σε δερματολόγο. Έβαζα αραιά και που, την ενυδατική μου κρέμα και αυτό ήταν όλο. Μέχρι που τα σπυράκια αυξάνονταν περισσότερο. Έτσι, η νονά μου, Τερέζα με πήγε στην δερματολόγο της και με έσωσαν και οι δύο. Και κάτι μεταξύ μας, αν δεν ήταν η νονά μου, δεν θα πήγαινα για θεραπείες!
Για ένα διάστημα, κάπου στους 5 μήνες, έπαιρνα τα χάπια που μου είχε πει η γιατρός μου, έκανα μια φορά τον μήνα διανοίξεις και Dermalux. Όταν φτάναμε στο σημείο που θα σταματούσα τα χάπια, κάναμε και το ειδικό λέιζερ για τα σημάδια ακμής.
Να σας πω ότι, μέχρι να φύγουν τα ανεπιθύμητα σπυράκια, όταν έβγαινα ακόμη και κάπου για λίγο, πάντα έβαζα κονσίλερ ή make up γιατί δεν μου άρεσα. Ένιωθα ανασφάλεια, ένιωθα ότι δεν είμαι όμορφη. Μέγα λάθος να σας πω. Δεν υπάρχει κανένας μα κανένας λόγος να στεναχωριόμαστε για τέτοια πράγματα ενώ διορθώνεται. Τα σπυράκια έρχονται και φεύγουν.
Εμένα με «βοήθησε» και το γεγονός ότι είχα καραντίνα και ήμουν σπίτι όλη μέρα. Με αποτέλεσμα, και να κάνω σωστά την θεραπεία μου γιατί ξεφλούδιζα κι όλας αλλά και δεν βαφόμουν. Αφήστε που όταν ξεμπέρδεψα με την ακμή, βάλαμε μάσκες! Και λέω, τώρα είπαν να τις βάλουμε; Δεν γινόταν όταν είχα και τα σπυράκια; Πλάκα κάνω!
Σήμερα, είμαι έτσι! Χωρίς σπυράκια, χωρίς σημάδια. Και είμαι τόσο χαρούμενη που βλέπω έτσι το πρόσωπό μου. Θέλει επισκέψεις σε δερματολόγο, να βάζετε τα κατάλληλα προϊόντα και να είστε προσεκτικές με το δέρμα σας.
Αυτά απο εμένα!
