By Όσοι με ακολουθείτε στα social media λογικά θα είδατε πως το Σάββατο (10/12) προβλήθηκε μια συνέντευξή μου στην εκπομπή «Υγεία πάνω απ όλα» στον ΑΝΤ1!
Η παρουσιάστρια της εκπομπής, Φωτεινή Γεωργίου με έκανε να νιώσω τόσο άνετα που ήταν σα να την ξέρω χρόνια! Και ναι, μίλησα για τον διαβήτη τύπου 1 που πορεύομαι μαζί του σχεδόν 17 χρόνια!
Όλα ξεκίνησαν από τότε που είχε πάει η μητέρα μου να δώσει συνέντευξη πριν λίγους μήνες, για τα βιβλία που έχει γράψει: «Γλυκιά μου Κέλλυ» και «Η Μελίτα και ο Ζαχαρούλης» που αφορούν τον διαβήτη.
Έτσι, λοιπόν, η αγαπημένη μου καθηγήτρια και αρχισυντάκτρια της εκπομπής «Υγεία πάνω απ όλα», Φαίη Χρυσοχόου με πήρε τηλέφωνο και μου πρότεινε να μιλήσω για την εμπειρία μου με τον διαβήτη! Να σας πω, πως το έκανα για πρώτη φορά! Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν πως εγώ δεν μιλάω γι αυτό και ότι ήταν μια τεράστια υπέρβαση!
Ο διαβήτης ήρθε στη ζωή μου όταν ήμουν 8 ετών. Προσπαθούσα να μην φαίνεται η «διαφορά» μου με τα υπόλοιπα παιδάκια, να κάνω δηλαδή ό,τι κάνουν και εκείνα. Ίσως γι αυτό και να είχα την μεγάλη άρνηση της γλυκιάς νόσου.
Και ενώ περνούσαν τα χρόνια, έβλεπα πως ο διαβήτης θα μείνει για πάντα στη ζωή μου και θα πρέπει να συμβιβαστώ μαζί του. Έτσι έγινε!
Μετά τα 18 μου χρόνια, είπα πως πρέπει να συμβιβαστώ με κάτι για μια φορά και μόνο.
Ναι, κάνω καθημερινά μετρήσεις σακχάρου, ενέσεις, φόρεσα αντλία και όλα αυτά με έκαναν ακόμη πιο δυνατή. Μπορώ να ξεχωρίζω τα σοβαρά προβλήματα. Πραγματικά, για εμένα πρόβλημα θεωρείται μόνο όταν κάτι αφορά την υγεία μας.
Ίσως λόγω του διαβήτη να έγινα πιο «σκληρή» και πιο συνειδητοποιημένη. Να ωρίμασα πιο νωρίς απ όσο θα έπρεπε. Για πολλά χρόνια μισούσα τον Διαβήτη και έλεγα «γιατί σε εμένα;» Που τώρα, ξέρω την απάντηση στο ερώτημα που έκανα πολλά χρόνια στον εαυτό μου.
Στους δικούς μου ανθρώπους, πέρα από την οικογένειά μου εννοείται, άργησα πολύ να το πω γιατί ήθελα να δω αν μπορώ να τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και αν μπορώ να «στηριχτώ» πάνω τους. Κι όμως, είμαι τόσο ευγνώμων που τους έχω στη ζωή μου!
Παιδιά, ο διαβήτης δεν είναι τόσο κακός όσο μπορεί να τον παρουσιάζουν. Θέλει προσοχή, μπορούμε να τρώμε τα πάντα, ακόμη και γλυκά. Ούτως ή άλλως οι περισσότεροι άνθρωποι προσέχουν την διατροφή τους και κάνουν και γυμναστική. Δεν διαφέρουμε σε τίποτα με τους άλλους.
Και επίσης, όσοι αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα υγείας είναι πολύ πιο δυνατοί, με πείσμα, με θάρρος και θέληση. Δεν μας λείπει τίποτα απολύτως!
Μέσα από αυτή τη συνέντευξη, θέλω να περάσω ένα αισιόδοξο μήνυμα σε παιδιά και ενήλικες που μπορεί να βλέπουν τον διαβήτη με μια πιο… σκληρή ματιά.
Τώρα ήμουν έτοιμη να το μοιραστώ με τον κόσμο και να εκφράσω τις δικές μου απόψεις για τον διαβήτη. Την δική μου εμπειρία που καλώς ή κακώς θα μείνει για πάντα στη ζωή μου.
Να χαμογελάτε, να αγαπάτε, να διεκδικείτε, να τολμάτε και πιστέψτε με, η ζωή θα σας φέρει όλα όσα ζητάτε και αξίζετε! Ο διαβήτης δεν μας εμποδίζει σε τίποτα!
Ελπίζω να σας άρεσε η συνέντευξη και να σας έκανε να σκέφτεστε αλλιώς. Αα και κάτι ακόμα, να ξέρετε πως χαμογελώ συνέχεια λόγω του ότι έμαθα κάποια πράγματα από τότε που ήμουν 8 ετών!
Αυτά από εμένα!
