By Με την έλευση του καλοκαιριού ξεκινούμε να κάνουμε πλάνα και να προγραμματίζουμε τις διακοπές μας. Η σκέψη μας είναι ήδη αλλού μακριά απο τις υποχρεώσεις, τη ρουτίνα ενός δύσκολου χειμώνα.
Ένα απο τα ερωτήματα όμως που μας τριβιλίζουν το μυαλό αυτή την εποχή είναι το «πώς θα βγω στην παραλία». Στα μάτια μας μεγενθύνονται ξαφνικά όλες οι ατέλειές μας …Περιττά κιλά, κυτταρίτιδα, χαλάρωση ,αγύμναστο σώμα, γίνονται η γυμνή αλήθεια μας, που στοιχειώνει τη προσμονή των διακοπών και μας στερεί τη χαρά της επαφής με τη θάλασσα.
Το «πρόβλημα» επιτείνεται όταν βλέπουμε τα αψεγάδιαστα (ρετουσαρισμένα όμως ) σώματα, που νιώθουμε οτι απέχουν πολύ απο το δικό μας ατελές, αλλά υπαρκτό σώμα. Και εκεί μας πιάνει η απογοήτευση και το άγχος που αμαυρώνει τη χαρά και την προσμονή των διακοπών.
Ας απομακρυνθούμε όμως λίγο απο τα πρότυπα του φαίνεσθαι και ας δούμε σοβαρά το «είναι». Απο πότε οι παραλίες ανήκουν μόνο σε όσους ή όσες έχουν ένα αδύνατο γραμμωμένο σώμα; Η αξία μας ή η απαξία μας ως προσωπικότητες δε κρίνεται στα κιλά ή στους γραμμωμένους κοιλιακούς. Κρίνεται στην καρδιά μας και στις αξίες μας . Εκθέτουμε το σώμα μας στα αδιάκριτα βλέμματα των λουόμενων, μα όχι τον εαυτό μας…
Πριν κοιτάξουμε με αποδοκιμασία ένα σώμα που δεν ταιριάζει με την αισθητική μας ας αναρωτηθούμε απλά ποιος μας δίνει το δικαίωμα να κρίνουμε και να απορρίπτουμε έναν άνθρωπο με μόνο κριτήριο την εμφάνισή του.
Ένα σώμα με ατέλειες μπορεί να κρύβει μια καρδιά που αξίζει να αγαπηθεί. Μπορεί να έχει φέρει στον κόσμο έναν νέο άνθρωπο, να έχει περάσει ή να παλεύει με μια σοβαρή ασθένεια. Να είναι αντιμέτωπο με το δύσβατο μονοπάτι της κατάθλιψης ή της παραίτησης απο τη ζωή για οποιοδήποτε λόγο.
Κάθε σημάδι στο σώμα κρύβει τη δική του ιστορία που οφείλουμε να τη σεβαστούμε χωρίς άκριτη σκέψη .
Δεν έχουμε λόγο να ντρεπόμαστε για το σώμα μας , παρά μόνο να το αποδεχόμαστε και να το αγαπάμε. Μέσα του κρύβεται η ψυχή μας , ο,τι πιο ανεκτίμητο έχουμε… Αν επιθυμούμε εμείς να το αλλάξουμε μπορούμε αργά και σταδιακά να το αλλάξουμε ,για να βελτιώσουμε την υγεία μας τη διάθεσή μας και την ποιότητα της ζωής μας.
Αυτό όμως θα πρεπει να είναι η δική ΜΑΣ απόφαση και όχι του περίγυρού μας και φυσικά όχι μια βιαστική απεγνωσμένη-και επικίνδυνη – απόφαση για να βγούμε στην παραλία.
Η απάντηση λοιπόν για το «ακανθώδες» ερώτημα του πώς θα βγούμε στην παραλία είναι απλή! Με το αγαπημένο μας μαγιώ ,το αντηλιακό μας το σώμα μας και την καλύτερή μας διάθεση! Αδιαφορούμε για τα υποτιμητικά βλέμματα των τυχαίων , κενών ανθρώπων που μοιράζονται την παραλία μαζί μας και απολαμβάνουμε την παρέα των αγαπημένων μας και τις ανέμελες στιγμές στη θάλασσα.
Πετάμε μακριά τις ανασφάλειες, τις φοβίες μας και με αυτοπεποίθηση χαλαρώνουμε στην ξαπλώστρα μας , χωρίς να νιώθουμε εγκλωβισμένοι μέσα στο ίδιο μας το σώμα!
Ας αγαπήσουμε τον εαυτό μας , ας συμφιλιωθούμε με το σώμα μας , ας του φερθούμε με τον σεβασμό που του αρμόζει, ας χαρούμε τη ΖΩΗ!
Καλές μας βουτιές χωρις μαύρες σκέψεις και ενδοιασμούς αλλά με αισιοδοξία αυτοεκτίμηση και χαμόγελα !
Μαριάννα Μεταξά
Εκπαιδευτικός-Συγγραφέας
